Mijn 1 juli overdenking van 2012 ging over naïevelingen die menen dat als de slavernij niet had bestaan, wij het vandaag de dag ook niet zo goed zouden hebben in Nederland. De constatering dat wij het hier zo goed hebben is discutabel, maar dat is een ander verhaal.
Op vrijdag 21 juni jl. zag ik op Ned. 3 een aflevering van de serie “Slavernij”. Daarin doet de Surinaamse schrijfster Cynthia Mcleod (Hoe duur was de suiker) met een schampere lach de volgende voor nakomelingen van Afrikaanse slaven denigrerende uitspraak: “als we geen slaven waren geweest, dan waren we ergens geboren in Sudannnnn……. of ergens in Ghanaaaaa…….., en dan behoorden we tot een van de zielige Afrikanen van vandaag”. Ze deed deze kortzichtige uitspraak op een toerboot met toeristen, die over de Surinamerivier voer. Haar gehoor bestond hoofdzakelijk uit witte mensen en anderen die qua uiterlijk weinig of niets gemeen hebben met de Afro-Surinamers. Het was duidelijk dat ze de lachers op haar hand wilde, hetgeen haar ook formidabel lukte. Haar toehoorders genoten zichtbaar instemmend en luidruchtig van haar uitspraken. De toeristen kwamen gewoonweg niet bij van het lachen om die gewraakte opmerking van McLeod. Zijzelf voelde zich, duidelijk zichtbaar, in haar element, als ware zij een stand-upcomedian die haar publiek goed wist te entertainen. Wie het programma heeft gezien, weet dat het geen scherts was, maar een bloedserieuze constatering van die vrouw.
Het was wel erg pijnlijk te zien en te horen hoe door deze vrouw de spot werd gedreven met zo’n serieus onderwerp en wel met zo’n opmerking die alleen ongeletterde moesjes ongestraft zouden mogen maken.
Raar genoeg was deze uitzending een herhaling, zodat ik mag aannemen dat er genoeg mensen geweest zijn die deze aflevering al eerder gezien hadden, zonder een woord van te zeggen. Ik vind dat ronduit een schande. Of wil men dat mens zo graag te vriend houden, dat men zich – tegen beter weten in – in stilzwijgen hult?
Ik ga me onderhand afvragen of Moesje McLeod die zulke onzin uitkraamt haar boeken wel zelf schrijft of dat ze een ghostwriter gebruikt. Het is immers wezensvreemd een dergelijke uitspraak te horen uit de mond van iemand, van wie wordt verondersteld dat ze voldoende geestelijke vorming heeft gehad. Ze heeft bovendien de pretentie zich te hebben verdiept in het slavernijverleden. Dan deins je natuurlijk even terug als je die onzin hoort die ze uitkraamt. Haar gruwelijke denktrant maakt echter duidelijk onderdeel uit van haar geestelijke bagage.
Deze vrouw zou niet mogen meepraten over het slavernijverleden in het algemeen, omdat ze hiervoor niet representatief is. Aan zo iemand hebben wij niets. Maar ze verdient er dik aan. Straks hoor ik nog zeggen dat ik alleen maar jaloers ben op dat mens. Dat neem ik voor lief, want die jaloezie moet dan zijn ontstaan na het aanhoren van haar achterlijke uitspraak. Feit is wel dat ze gewoon door de mand is gevallen.
Wanneer witte mensen zulke uitspraken doen, zijn wij zwarten geschokt in ons moreel en dus diep verontwaardigd. Maar als zo’n opportunist als McLeod dat doet, zwijgen we als het graf.
Dik verdienen aan het slavernijverleden, maar tegelijkertijd dat verleden goedpraten of ontkennen. Dat mens is een zielige figuur, die de waardering die zij krijgt, onwaardig is.
Mensen die menen dat ik zit te “jokken” voor Moesje McLeod nodig ik uit deze link te bezoeken: https://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1113108 (vergroot het scherm en kijk vanaf de 45ste minuut, dan hoort en ziet u het zelf.
Ik heb ondertussen al genoeg mensen ontmoet die niet geloofden dat Moesje McLoyd, die uitspraak daadwerkelijk heeft gedaan, totdat zij het zelf hoorden en zagen. Ik hoop dat Moesje Mcleod deze overdenking leest, evenals mijn 1 juli overdenking 2012. Wellicht dat er dan wat beweging komt in haar vastgeroeste denkpatroon: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Herwin Hooplot