Allodiaal eigendom in de media

– Juridische perikelen verwachtbaar bij overdracht Plantage Tempoca – Humphrey Dundas

Dagblad Suriname : 02/03/2007

Paramaribo –  Zijn notariaten op rechtmatige wijze bezig geweest om allodiaal eigendom en erfelijk bezit aeeb als B.W. (volle en vrije) eigendom te beschouwen? Volgens notaris Carlo Jadnansingh bestaat voor Pararmaribo, in ieder geval voor de verkavelingsprojecten ( Ma Retraite, Tourtonne, Uitvlugt etc.) geen aeeb meer, maar alleen B.W.-eigendom. Het is namelijk praktisch onmogelijk de voorwaarden die gegolden hebben voor dit recht, nu nog toe te passen op de woonkavels. Allodialen is gedurende langer dan een eeuw niet meer toegepast in de notariële akten. Het proces dat recentelijk door de Staat Suriname is aangespannen tegen de eigenaren van de plantage Tempoca in Para, is een goede testcase om de oude strijdvraag binnen onze juristengemeenschap of het recht van allodiaal eigendom en erfelijk bezit in ons land de facto nog bestaat, te beslechten. Jadanansingh zegt dat indien wij aannemen dat het recht van aeeb nog bestaat, nagegaan zou moeten worden wat de inhoud van dit recht is, aangezien een wettelijke definitie ervan ontbreekt en voorwaarden die vroeger inherent waren aan dit recht, niet meer van toepassing zijn.

De verplichtingen opgelegd aan de allodiale eigenaar z.a. bewerking en bebouwing (cultuurplicht) en betaling van akkergelden aan de Sociëteit en vervallenverklaring indien binnen een bepaalde tijd niet voldaan is aan de cultuurplicht, zijn niet te rijmen met een onbeperkt eigendomsrecht, is de mening van de notaris. De eerste notarissen in ons land waren Nederlanders, die in Nederland hun opleiding hadden genoten en onbekend waren met het recht van aeeb. Zij beschouwden dit recht dan ook als volle en vrije eigendom. Aangezien vanaf de invoering van het Burgerlijk Wetboek (B.W.) alle overdrachten van onroerend goed overgeschreven dienen te worden in de registers ten hypotheekkantore, alwaar de Hypotheekbewaarder, een hoge staatsambtenaar, de scepter zwaait, kan de Staat niet volhouden niet op de hoogte geweest te zijn van deze praktijk. “Toegegeven moet worden dat slechts weinig gronden door de overheid in B.W.-eigendom zijn uitgegeven. In het bijzonder bij verkavelingsprojecten is deels vanwege onbekendheid met het recht, maar ook vanwege de niet-toepasbaarheid van de voorwaarden waaronder het allodiale eigendom was uitgegeven, is het begrip “allodiaal” in de akten weggelaten.

Sommige notarissen gebruiken minder correct de omschrijving “volle en vrije” eigendom, maar andere spreken slechts van “ het perceelland groot enz.”, waarbij duidelijk B.W.–eigendom is bedoeld, zonder zulks expliciet te noemen. Wie zou heden ten dage durven beweren dat de kavels van Uitvlugt, Ma Retraite, Tourtonne of Mon Plaisir nog steeds allodiaal eigendom zijn?, vraagt Jadnanansingh zich af. Het notariaat gebruikt de titel allodiaal eigendom echter nog steeds voor oude plantages en agrarische gebieden, bv. in Nickerie, Para, Commewijne en het voormalige district Suriname. Toegegeven moet worden dat ook hier de achterhaalde voorwaarden uit vroegere eeuwen niet kunnen worden nagekomen en het notariaat wat dit betreft inconsistentie kan worden verweten. De Staat heeft verscheidene malen gebruik gemaakt van het naderingsrecht, een vereenvoudigde vorm van onteigening, recentelijk nog in het geval van Rahamalbuiten. Van dit recht heeft de Staat in de laatste decennia, zij het sporadisch, buiten de bebouwde kom van Paramaribo gebruik gemaakt. Ik spreek de hoop uit dat het geschil tussen de Staat en de eigenaren van Tempoca tot in hoogste instantie (Hof van Justitie) zal worden uitgevochten. In deze zaak stelt de Staat dat er geen toestemming is gevraagd voor de overdracht en dat deze dus nietig is. Zowel praktijk als rechtswetenschap hebben belang bij een rechterlijk oordeel omtrent de huidige status van het koloniale recht van allodiaal eigendom en erfelijk bezit.’

 

–  Tempoca weer staatseigendom

De Ware Tijd: 28/07/2011

Paramaribo – Een deel van de grondproblematiek in het district Para lijkt te zijn opgelost. De regering heeft plantage Tempoca weer in staatsboezem teruggebracht. Samen met de bewoners zal het gebied nu tot ontwikkeling worden gebracht. Dat heeft president Desi Bouterse gezegd.

Hij bevestigt dat het Kabinet van de President enkele van de lang slepende grondperikelen naar zich heeft toegetrokken om versneld een oplossing te bewerkstelligen. “We hebben de zaak inderdaad naar ons toegetrokken en samen met ROGB hebben we het probleem opgelost, in dier voege dat we de grond weer in de boezem van de staat hebben gebracht. Samen met de mensen uit Para willen we een project ontwikkelen, waarbij we aan de tegenpartij een ander stuk grond ter beschikking hebben gesteld”, zegt de president. In 1999 kochten de gebroeders Biharising Tempoca voor 27.000 euro bij personen in Nederland die beweerden de rechtmatige erfgenamen te zijn.

De bewoners van de grond, waaronder de inheemsen van Witsanti, werden in 2007 met ontruiming bedreigd. De staat spande echter een rechtszaak aan tegen de nieuwe eigenaars, omdat het areal van ruim667 hectarein allodiaal gebruik was uitgegeven en derhalve nooit als erfenis van de toenmalige gebruikers van de grond kon worden nagelaten. Eerder dit jaar verloor de Staat het bodemgeschil, maar advocaat Jennifer van Dijk-Silos tekende namens de staat onmiddellijk hoger beroep aan tegen het vonnis.

Ze reageert verbaasd, wanneerde Ware Tijd haar confronteert met het nieuws dat Tempoca volgens de president weer in overheidshanden is. “Dat is nieuws voor mij. Als ik het wist, had ik geen hoger beroep aangetekend”, zegt Van Dijk-Silos. Ze geeft aan dat ze aan toenmalig minister van ROGB, Michael Jong Tjien Fa, al had voorgesteld om het terrein terug te vorderen. Dat advies is echter niet opgevolgd. “De mensen die de grond verkocht hebben, waren niet bevoegd. Van rechtswege waren alle rechten al vervallen”, meent de jurist.Het vonnis waarbij de staat in het ongelijk is gesteld kwalificeert ze als “een grote onrechtvaardigheid” en “heel slechte rechtspraak”. Op geen enkele stelling van de Staat is de rechter ingegaan. De uitspraak kwam er op neer, dat de personen die verkocht hadden het areaal hadden geërfd en dus gerechtigd waren deze te verkopen. “Met deze uitspraak is de poort wagenwijd opengezet en kan heel Holland hier komen en grond verkopen”, stelt Van Dijk-Silos. De afgelopen periode is gebleken, zegt ze, dat “mensen uit Nederland CBB plat lopen om te informeren”.

De advocaat voert aan, dat ofschoon de bewoners van het Tempoca-gebied juridisch geen titel op de grond hebben, de overheid rekening dient te houden met het feit dat ze al generaties daar wonen en leven en dat heeft gedoogd. Het is niet meer dan billijk dat deze bewoners titel op de grond krijgen. In januari had president Bouterse bij de beëdiging van Jerry Miranda als districtscommissaris van Para, aangekondigd dat de plantage Tempoca weer in handen van de staat zou komen.-.

 

Reacties zijn gesloten.