Bron: Suriname koloniaal nieuws- en advertentieblad 04-11-1927, jg 79, nr. 90
Brieven uit Coronie.
Coronie 31 October 1927.
Als er soms nog menschen zijn die aan het ouderwetsche praatje dat ons volk lui is, gelooven, laat ze dan nu eens in Coronie komen kijken, dan zullen ze wel tot andere gedachten komen.
Wat ‘n bedrijvigheid op de rijstvelden, Zondag even goed als op andere dagen en niet alleen dagen maar nachten zelfs, ‘t Is de moeite waard om daar een kijkje te nemen en te ervaren hoe daar overal op die velden bij lantaarnlicht men bezig is de rijst die bij dag gesneden is te dorschen (uitslaan) om deze als de zon flink schijnt te warmen en te zuiveren.
Er zijn velen die met het geheele gezin laat dag en nacht aan ‘t werk blijven en onder een primitief kampje slechts eenige uren rust te nemen. Men haast zich om de oogst veilig binnen te krijgen. En vooral dezer dagen haast men zich, met het oog op de fatale datum (1 November) waar op het rijden met onze wagens stop gezet zal worden en dan het vervoeren van de padi heel wat moeilijkheden zat geven, of liever gezegd onmogelijk zal zijn.
Men vraagt — hier en terecht — waarom toch zoon maatregel op Coronie?*) We hebben hier zandwegen, die we zelf moeten aanleggen en onderhouden en het Gouvernement geen cent aan onderhoud kosten.
‘t Zijn onze wegen en we hebben al honderd en meer jaren zonder eenigen last of hinder die wegen met onze wagens en karren bereden en niemand wenscht verandering. Geen enkel algemeen belang, maakt zoon ingrijpen in onze werkzaamheden noodzakelijk. Waarom dan toch ons zulke lasten op te leggen? Gaat het de landbouwers zoo goed, dat ze ‘t best kunnen lijden onnoozele kosten te maken’? Dat niet alleen, maar ‘t is een blijvende druk op ons bedrijf.
Overal tracht men door verbeterde werktuigen in gereedschappen de arbeid te verlichten en ook productiever te maken. En nu drukt men hier de landbouwer, door hem te verplichten tot het gebruik van wagens en karren die zijn arbeid verzwaren en duurder maken door hoogere eischen aan zijn trekvee. De wagens en karren die we hier gebruiken zijn proefondervindelijk de beste voor ons bedrijf. Was dat niet zoo dan hadden we ze al lang uit eigen belang veranderd.
Het gaat moeilijk om in die last, het welbegrepen algemeen belang te vinden. Vooral voor de landbouw, die men immers zoo graag zou zien vooruitgaan, omdat er dan liefhebbers voor komen zullen.
Inmiddels zitten we hier voor het feit dat ons bedrijf gestopt is. En wat zullen daarvan de gevolgen zijn? Een reuzen vertrouwen in ons Bestuur? ‘k Geloof het niet. Trouwens dat zal ook wel niet verwacht worden.
Sedert eenige dagen wordt er bij de radioinstallatie op het Gouv. plein naar water geboord ‘t Is te hopen dat de uitslag gunstig is.
CORONIAAN.
*) Niet alleen in Coronie. Hetzelfde vragen wij ons hier in de stad ook af. Red. S.