Je hebt er van die niets en niemand ontziende, respectloze, idiote aso’s, die hondsbrutaal op andermans feestjes inbreken, om af te rekenen met een nietsvermoedende gast. Escalatie is dan afhankelijk van het antwoord op de vraag of de nietsvermoedende gast zich wenst te verlagen tot het niveau van die aso.
Op Marrondag, 10 oktober 2024, was ik in Paramaribo naar een bijeenkomst met een Coroniaans accent, in het Claudetta Toney multifunctioneel Centrum, William Kraanplein (Poelepantje). Op die dag werd ook de naamswijziging van Opperdistrict in Coronie herdacht. Ik vroeg en kreeg daar de ruimte om even wat te vertellen over deze website. Ik heb vervolgens de visitekaartjes van de website mogen uitdelen. Daarna ging ik weer netjes op mijn plaats zitten.
De spreker die na mij volgde moest zijn bijdrage abrupt onderbreken, omdat plotseling uit het niets een vreselijk ordinaire dame als een wervelwind naar binnenstoof en voor mij opdook. Met gebalde vuisten en wijd opengesperde ogen, ging ze zwaar hijgend, pontificaal, furieus en uitdagend voor mij staan en schreeuwde: yu e ley (je liegt), yu e ley (je liegt), yu e ley (je liegt), yu e ley (je liegt)!!!!
Ik vroeg me toen af waar het allemaal over ging, totdat die mevrouw mij strak aankeek en brieste, dat ik op mijn website leugens heb verspreid over haar voorvaderen, de MacDonalds. Ze was helemaal in het Schots gekleed, met een Schotse sjerp over haar schouder en een hoofdtooi in Schots motief. Toen ze doorhad dat ik begreep wie ze was en waar het over ging, wilde ze, klaarblijkelijk, dat ik opstond en voor haar ging staan, om van haar of van haar witte voorvaderlijke winti een flink pakrammel in ontvangst te nemen. Apropos ik was vroeger een verdienstelijke amateurbokser zonder verliespartij.
Ik bleef met aan arrogantie grenzende innerlijke rust op mijn plek zitten, met mijn handen omhoog ten teken van: met jou praat ik helemaal niet! Intussen kwamen enkele omstanders haar uit mijn gezichtsveld verwijderden. Ik gunde haar verder geen blik waardig. In ieder geval vertrok ze na die idiote vertoning meteen weer naar buiten, de aanwezigen in de zaal in verbijstering achterlatend.
Nader onderzoek leerde mij dat het ging om ene mevrouw Maureen Vroom, een juriste, die had meegewerkt aan een aflevering van de tv-serie “Sporen van Slavernij”, die in Suriname en Nederland op de tv te zien was en waarin de slavenhoudersfamilie MacDonald centraal stond. Toen pas ging mij een licht op.
In bedoelde aflevering riep deze mevrouw Vroom vol misplaatste trots: wij zijn Schotten! Daarmee bedoelde ze te zeggen dat ze een trotse nakomeling was van Schotse slavenmeesters.
In die aflevering was ook de Nederlandse advocate Natacha Harlequin prominente aanwezig als aanhangster van die cultus. Ik vraag mij nog steeds af, hoe het komt dat zij zich heeft laten meeslepen in die aberratie van deze mevrouw Vroom. Harlequin was helaas, met haar Schotse sjerp ook te zien in een aflevering van het televisiepraatprogramma MAX.
Ik heb achteraf ook begrepen dat waarschijnlijk een van de bezoekers van de bijeenkomst die mevrouw telefonisch had ingeseind dat ik daar aanwezig was, waarna zij zich naar de “place delict in spé” had begeven.
Dan blijft over de vraag: wat was de directe aanleiding voor deze brutale agressie en hysterie? Het antwoord vindt u klikHIER.
Het gaat om een artikel uit 2022 dat ik schreef over de gedegenereerde broers Alexander en Gordon MacDonald. Ik heb daarbij niets verzonnen. Alles wat er in het stuk is opgenomen berust op historische feiten en kan worden geverifieerd via de links die in het artikel zijn opgenomen.
Er is twee jaar geleden een boekwerk verschenen over de MacDonalds. De schrijver, doctor Alphonse Leonie MacDonald, is een nakomeling van deze MacDonalds, maar is daarnaast ook wetenschappelijk onderzoeker. Beroepshalve weet hij dus heel goed, dat de wetenschap waardevrij moet zijn: het vaststellen van feiten, zonder dat daarbij morele overwegingen in aanmerking worden genomen (Max Weber). De feiten die ik als amateuronderzoeker heb kunnen achterhalen en in het gewraakte artikel heb opgenomen, had hij, als professional, met het allergrootste gemak ook zelf kunnen achterhalen.
Ik twijfel daarom dan ook niet aan dat hij bewust zijn ogen gesloten heeft voor de lelijke en keiharde waarheid over die twee ontaarde wezens, Alexander en Gordon MacDonald, enkel om een romantisch verhaal en een mooi familiekroniek te schrijven over een pseudo-harmonieus, maar in werkelijkheid surrealistisch gezinsleven, die de vader van genoemde twee, Alexander sr., had met hun tot slavin gemaakte moeder, Sophia van Bunschoten. Dit alles werd omlijst met een pseudo-romantische gezinsfoto.
Uit wetenschappelijk onderzoek van het Rijksmuseum te Amsterdam (zie tv-serie) is namelijk gebleken, dat de foto nep is. Dat het in werkelijkheid gaat om twee in elkaar geflanste foto’s die een romantische gezinsfoto moet voorstellen van meester en slavin in al hun menselijke gelijkwaardigheid als man en vrouw. Heeft ook het Rijksmuseum hierover gelogen? Neen! Trouwens de functionaris van het Rijksmuseum die deze leugen ontmaskerde, is zelf een nakomeling van de MacDonalds. Wat wil je dan nog meer aan bewijs?
Echter! Een groep nakomelingen onder leiding van die mevrouw Maureen Vroom, heeft bewust die grote leugen geadopteerd en eromheen een mythe gecreëerd. Ze zijn trots op die leugen, dragen een Schotse sjerp en roepen vol trots: wij zijn Schotten. Maar tyehhhh!!!! Weten ze dan niet welke prijs hun tot slaafgemaakte voormoeders hiervoor hebben moeten betalen? Hoe dom of naïef kan men zijn?
Als je de mythe van anderen ofwel hun tot waarheid verheven leugen, effectief onderuithaalt, dan moeten ze transformeren. Tegen dat proces verzetten ze zich. Dan krijg je zulke heftige en hysterische reacties als van die mevrouw Vroom.
Tot slot!
De nakomelingen van de gebroeders MacDonald hebben uiteraard geen schuld aan de verwerpelijke daden van deze twee engerds, maar de feiten kun je niet doodzwijgen. Je moet er ook niet voor weglopen. Je kunt beter de waarheid onder ogen zien, ervoor openstaan en het uiteindelijk een plek geven in je leven. Daarna kun je rustig verder met jouw leven. Daar zal iedereen respect voor hebben. Vraag het maar aan koning Willem Alexander, die excuses aanbood voor het slavernijverleden van zijn voorvaderen.
Maar om – en tegen beter weten in – een godsliederlijke leugen te omarmen en in stand te houden, enkel omdat je de waarheid, die overigens gewoon op straat ligt, niet onder ogen wenst te zien, grenst aan lafheid. Maar van wie zou die mevrouw Maureen Vroom, die mij wilde “rammelen”, de lafheid hebben geërfd? Beslist niet van Sophia van Bunschoten of van Petronella Felter: twee Afrikaanse vrouwen die sterk genoeg waren om te overleven onder het juk van die gewelddadige Schotten die uit hun eigen land werden geschopt in de periode 1750 – 1860 “Ontruiming van de Hooglanden”.
Als beloning voor hun overlevingskracht, die ze doorgaven aan hun nakomelingen, krijgen deze twee sterke vrouwen niet de eer die ze verdienen. Neen! Ze worden weggestopt, genegeerd, terwijl de ontaarde Europese MacDonald-tak als zinnebeeld van trots en waardigheid wordt gezien en opgehemeld. Leri no e pur’ don: een hoog onderwijsniveau is nog geen garantie voor wijsheid.
Het zou deze groep, die met zoveel misplaatste trots spreekt over haar Schotse achtergrond, sieren de waarheid onder ogen te zien en te erkennen. Daarna zal wellicht ruimte ontstaan om zich op hun voormoeders te concentreren, die zoveel zware offers hebben moeten brengen voor de generaties die na hen kwamen. Mede door Petronella Felter, mijn overgrootmoeder, ben ik wie ik nu ben.
Hoe dan ook, het enige wat die mevrouw met haar actie op 10 oktober jongstleden heeft bereikt is, dat ze zichzelf en haar groep voor schut heeft gezet en dat ze de aanwezigen bij de bijeenkomst nieuwsgierig heeft gemaakt, waardoor allen vast wel deze website zullen bezoeken of reeds hebben bezocht, om aldus achter de waarheid te komen over die twee beesten in wie alle walgelijke en gore aspecten van de slavernij waren samengevloeid: Alexander en Gordon MacDonald.
Herwin Hooplot