Soms vraag ik me af of Coronianen een neurotische behoefte hebben om voor de gek gehouden te worden of dat ze zo’n groot geloof hebben in de politiek bedrijvende mens.
Het gezegde luidt: veel beloven, weinig geven, doet een gek in vreugde leven!
Brunswijk heeft onlangs Coronie nieuwe hoop gegeven dat de verlossing nabij is. Hij heeft de mensen ontwikkeling beloofd. Hij voerde daarbij zijn lieftallige dochter op om zijn band met Coronie te illustreren.
Brunswijk zegt in Starnieuws van 18 augustus 2013: “Ik voel me verplicht te werken om ontwikkeling te brengen voor Coronie. Ik weet dat ik later verantwoording verschuldigd zal zijn aan mijn kleinkinderen” https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/18764 .
Brunswijk zit momenteel midden in het machtscentrum van Suriname. Hij kan maken en breken! Als hij werkelijk begaan is met Coronie, waarom gebruikt hij deze macht niet “nu-nu” om de Coroniaanse zaak te bepleiten bij de president of in het parlement? Waarom wacht hij totdat de Coronianen hem in 2015 belonen met een zetel?
Het lijkt wel dezelfde filosofie achter het liedje “10 koeien en een Zundapp”: eerst die 10 koeien en een Zundapp, anders kun je Rubia wel vergeten!
Is Brunswijk als volksvertegenwoordiger niet evengoed vertegenwoordiger van alle Coronianen?
Wil hij eerst een koehandel met Coronianen: een Coroniaanse zetel in ruil voor politieke hulp bij ontwikkeling?
Is deze grapjasserij niet iets dat zich al 70 jaar voordoet in Coronie? En als de gedane beloften werden nagekomen, zou je er nog vrede mee kunnen hebben.
Is het soms een neurotische behoefte van de Coronianen om zich steeds weer door politici te laten misleiden of is het hun onwrikbare geloof in de politiek bedrijvende mens, dat ze er bij elke verkiezing weer in trappen? Of is het zo dat kopstukken in Coronie die in staat zijn stemvee te genereren met dat doel in de watten worden gelegd?
Deze zijn retorische vragen waar ik dan ook niet op inga! Feit is wel dat sinds Brunswijk vertrokken is uit Coronie, ik niets gemerkt heb van een actie van zijn kant gericht op het bepleiten van de vooruitgang van Coronie. Kan hij dit aan zijn lieftallige dochter en eventuele kleinkinderen uitleggen?
Hij verkeert in de unieke positie te bewijzen dat hij daadwerkelijk begaan is met Coronie. Om dit te bewijzen moet hij zich “nu-nu” daarmee bezighouden in plaats van te zwaaien met papa-moni om het Koninkrijk Coronie te verwerven.
Tot slot: mocht het hem niet lukken om ook na 2015 in het machtscentrum te blijven, dan hoop ik dat hij zijn kleinkinderen later zal kunnen uitleggen waarom hij deze kans om Coronie’s belangen “nu-nu” te behartigen, heeft laten lopen.
Herwin Hooplot