Coroniezwamp: natuurgebied of boorplatform
De Coroniezwamp met een oppervlakte van 3650 km2(!), is 18x zo groot als Amsterdam, 13x Rotterdam, 36 x Den Haag, 36 x Utrecht en ten slotte 20x Paramaribo. Daar schrikt u wellicht even van, maar toch is het zo! De totale oppervlakte van het district bedraagt 3902 km2 (inclusief een deel van de zee).
Onder verwijzing naar de aardolieboringen van Paradise Oil Company (POC) in Coronie, breng ik u in herinnering dat het gebied ter hoogte van Jutapaal (Totness, achter Soemboredjo) reeds per 1 december vorig jaar (2011) weer vrij toegankelijk had moeten zijn voor een ieder. Echter, tot op heden is dit niet het geval. POC heeft inmiddels haar boorwerkzaamheden in de zwamp voorlopig beëindigd. Daarbij zijn de boorputten dichtgemetseld. De boorresultaten worden thans onderzocht in laboratoria om na te gaan of in het zwampgebied een exploitabele hoeveelheid aardolie aanwezig is. Een bezoek aan de zwamp overtuigde mij wel waarom vrijgave van het gebied niet zonder meer mag geschieden. Daar kom ik straks nog over te spreken, maar eerst dit.
De grote hoeveelheid zakken cement die over was na dichting van de boorputten in de zwamp, werd door POC opgeslagen op de basis te Totness, achter Soemboredjo. Tot zover alles goed! Een kennis die in Coronie woont en werkt, was desgevraagd vol lof over de milieuhygiënische bewustheid van POC. Hij zei: “die mensen werken echt heel secuur!” Ik schertste nog: “heb je soms belangen bij POC?” “Welnee”, antwoordde hij. Daarom beschouw ik de volgende gebeurtenis vooralsnog als een incident en zal dit POC niet aanrekenen, maar de betrokken leidinggevende wel. Het betekent ook dat POC leidinggevenden beter moet screenen op milieubewustheid, want zij geven opdrachten en de arbeiders voeren ze uit met een kadaverdiscipline. Waar gaat het over?
Iemand in Coronie fluisterde mij in dat een grote hoeveelheid zakken cement die op het POC-terrein lag opgeslagen in opdracht van een leidinggevende van POC doelbewust is verstuift over de zwamp. Ik dacht: “neen, dat kan niet waar zijn”. Een deel van het cement is gestort in het kanaal achter het POC-terrein. Daar wordt naar verluidt gezwommen. Het gestorte cement levert namelijk een stevige ondergrond op (modder/slib wordt hierdoor harder). De rest lag dus opgeslagen op het POC-terrein.
Een Javaanse man uit Soemboredjo mocht gratis een trucklading aan zakken cement meenemen naar huis. Daarna kwam diezelfde man voor een tweede trucklading. Een leidinggevende van POC zag het en riep toen: “stop!!” Hij was namelijk bang dat die Javaan een handeltje zou opzetten met de zakken cement. Vervolgens gaf die leidinggevende opdracht aan de werknemers van POC de rest van het cement gewoon te verstuiven in de natuur. De wind deed de rest.
Een NDP-topper in Coronie, die ook ter plekke aanwezig was en dit verhaal aanhoorde, was wel verontwaardigd en vroeg retorisch: “waarom hebben ze het cement niet verdeeld onder de Coronianen die het nodig hebben?”
Als dit de opmaat is van hoe individuele leidinggevenden van POC omgaan met de natuur in Coronie, dan vrees ik het ergste voor wat er gebeurt bij de boorputten waar buitenstaanders niet mogen komen. Het is drie uur varen met de airboat om bij de boorputten/het boorplatform te komen. Dit geeft ook aan om wat voor onmetelijk groot gebied het gaat. Maar na de getuigenis van de kennis ten gunste van POC, beschouw ik dit vooralsnog als een incident en niet als het beleid van POC. Ik geef POC mee te onderzoeken wie de verantwoordelijke leidinggevende is geweest bij deze snode daad die plaatsvond op of omstreeks 24 oktober 2012. Volgens getuigen ging het om een nogal grote hoeveelheid cement die aan de wind werd meegegeven ter verspreiding over de zwamp.
Natuurgebied of boorplatform.
Volgens de DC van Coronie is het gebied nog steeds niet vrij toegankelijk, omdat het zal worden aangewezen als natuurgebied. Wat ik dan niet begrijp is, wat er dan moet gebeuren als uit de laboratoriumproeven blijkt dat er aardolierijkdom aanwezig is in de zwamp. Natuurgebied en boorplatforms zijn bestemmingen die immers niet samengaan! Het is daarom niet mogelijk beide bestemmingen adequaat in hetzelfde gebied te vestigen. Kijk maar hoe Amerika worstelt met het probleem olie te boren in Alaska of het gebied als natuurgebied te handhaven.
POC voert nog steeds beheersdaden uit in het gebied. Zonder haar toestemming kom je er niet in. Vroeger was dit gebied vrij toegankelijk voor iedereen. Na een bezoek aan de zwamp moet ik wel onderkennen dat door de inspanningen van POC het zwampgebied is ontsloten en toegankelijk gemaakt voor anderen. Zonder die inspanningen was het nog steeds ondoordringbaar gebied geweest. Zo zijn waterwegen in het zwampgebied uitgediept en verbreed, op sommige plaatsen van 4 naar 40 meter breedte en 5 meter diepte.
Het gebied mag geen “free for all” worden, juist omdat het nu zo gemakkelijk toegankelijk is geworden. Waar ik wel tegen ben is dat men niet de moeite neemt de juiste argumenten hiervoor aan te voeren en de bevolking duidelijk te informeren, opdat ook zij het nut en de noodzaak van de beperkingen zelf gaat inzien en hopelijk omarmen.
Net zoals thans de schelpen worden weggedragen uit Coronie, ook zo zouden de rijkdommen van de zwamp worden weggedragen indien het gebied een “free for all” zou worden. Het zouden bovendien vooral mensen buiten Coronie zijn die van de toegankelijkheid zouden profiteren. Ik zie ze al voor me: al die weekend- sportvissers en vogelvangers (picolet, twatwa) uit de stad, tjasnetwerpers en srepimang, rijke jagers, die neerstrijken in de zwamp met allerlei soorten amfibievoertuigen. Men mag de autochtone Coronianen niet met drogredenen weren uit het gebied – zoals nu nog het geval is – ; daarbij anticiperend op hun onmondigheid/onwetendheid. Men zou deze mensen juist via serieuze communicatie van het nut en de noodzaak hiervan moeten overtuigen.
Het staat wel vast dat het gebied de status van natuurgebied niet zal verkrijgen indien blijkt dat er aardolierijkdom aanwezig is. Ik denk dat men op twee gedachten zal blijven hinken totdat de onderzoeksresultaten bekend zijn. Mocht uit het laboratoriumonderzoek blijken dat er geen exploitabele hoeveelheid aardolie aanwezig is in de zwamp, dan ligt een aanwijzing als natuurgebied voor de hand. Uit het archief van de Nederlandse overheid blijkt dat reeds in 1974 aan de regering het voorstel is gedaan de zwamp de status van natuurgebied te geven: nota van het hoofd van de Dienst ‘s Lands Bosbeheer, met begeleidende voorstellen tot wijziging van het jachtbesluit 1970 en tot aanwijzing van de Coroniezwamp als natuurreservaat. (Uit de Inventaris van het archief van de Gouverneur van Suriname: archiefinventaris 2.10.26/ Archiefstuk 2599). De voorstellen zijn – voor zover bekend – nimmer door de toenmalige regering in behandeling genomen. Foto’s zwamp coronie october 2012 (bladeren binnen de foto’s mogelijk).
Herwin Hooplot