Koloniaal Nieuws- en Advertentieblad d.d. 14 november 1911, nr 94, 63ste Jg.
XXIII.
Coronie 10 November 1911.
Met een volharding een betere zaak waardig blijft men maatregelen nemen om Coronie zoo mogelijk van de aardbol weg te vegen. Ik heb medelijden met die pogingen, want nooit zal dat gelukken.
Voor eenige jaren schreef ik dat een repatrieerend Gouverneur de streelende gedachte mede naar het Moederland kon nemen Coronie den genadeslag te hebben gegeven, ’t Was toen de stoomvaartdienst op Coronie werd gestaakt en de schoener Nickerie aangewezen was de dienst te doen. En ziet ik had ongelijk, Coronie groeide tegen de verdrukking in. Zoo zal het ook nu gaan. Maar dat neemt niet weg, dat de ontwikkeling van Coronie tegengehouden wordt, en de bewoners eenige duizenden schade lijden. Men zal na deze wel wat lange uitweiding zeker begrepen hebben, dat het om het nieuwe vaarplan gaat.
Onzinniger regeling is wel niet denkbaar. Het toont dat de ontwerper nog minder van de kolonie weet dan een schooljongen. Anders zou hij bedacht hebben, dat Nickerie en Coronie sedert hun ontstaan één zijn. De eigenaren der plantages van Nickerie waren dezelfde als van Coronie. De slavenmacht werkte op alle plantages Er was destijds commucatie te land, Nickerie en Coronie waren één.
Na den vrijdom hebben tal van Coronianen gronden aangevraagd en gekregen aan de Nickerierivier. Men mag aannemen dat tegenwoordig 4/5 der Nickeriebevolking (immigranten en Engelschen afgetrokken) Coronianen van afkomst zijn.
De connectien tusschen Nickerie en Coronie zijn uitgebreid. Het zijn geen van beide industrie of handelsplaatsen, de verzending betreft dus geen scheepsladingen en koopmansgoederen, maar als de Beheerder de vracht en passagierslijsten geraadpleegd had, zou hij weten van hoeveel belang die verbinding Coronie-Nickerie is.
Den 31 December 1910 ging de verrotte vrachtboot „Watra hai” naar den kelder met een gedeelte der lading voor Nickerie, en dat was een bedrag van meer dan f 500.— Maar aan niets wordt blijkbaar gedacht.
De balataindustrie is voor de kolonie voordeelig. Weet de beheerder niet dat iedere reis 100, 150, soms 200 blikken Cocosolie van Coronie naar Nickerie verzonden worden voor de balataindustrie? Hij kon dat weten als hij zich op de hoogte wou stellen.
Is het ook in het belang der kolonie om de balata-industrie tegen te werken. Of wil de beheerder den invoer van katoenolie en andere minderwaardige oliesoorten voor de balata-industrie van uit Demerara naar Nickerie bevorderen?
Welk algemeen belang kan nu meebrengen om Coronie van Nickerie af te snijden? Dit alleen voorloopig wat de staking van den dienst op Nickerie betreft. En hoe hebben wij het nu met de comminucatie naar en van Paramaribo? Ellendig.
Er staat met een grooten ophef aan het plakbord dat de boot den geheelen dag voor Coronie blijft. Net of de Coronianen zich daardoor in de luren zullen laten leggen. Maar het feit is dat de boot hier ‘s morgens aankomt en wij in het gunstigste geval om 8 en 9 uur onze correspondentie hebben, en de mail om 2 uur weer sluit. Een tijd van 6 uren dus om alles te doen.
De geringste commissie uit Paramaribo ontvangen kan men niet uitvoeren, daar de vracht enz. reeds den vorigen dag bezorgd moet zijn. Van gunstige berichten in de stand der markt van olie, noten, vruchten, varkens, slachtvee enz. kan men geen partij trekken. Wie kan in 6 uur dat bescharrelen al zou de conducteur vracht aannemen? Maar de menschen die niet op de vestigingsplaats wonen (Coronie is ± 9 uur lang en de vestigingplaats ligt in ‘t midden) wat moeten die beginnen? Vóór zij hun correspondentie in handen krijgen is de mail reeds gesloten.
En nu moeten zij die Coronie niet kennen niet gelooven dat zoo ver af niets dan minderwaardige negers wonen. Juist omgekeerd, het zijn de nijvere produceerende landbouwers, en op de vestigingsplaats verblijven de winkeliers, ambachtslieden enz. Deze mail kwam van morgen zonder hinder aan. Maar de goederen? Van middag om 5 uur als de stoomer reeds lang weer naar Paramaribo vertrokken is, zullen ze pas kunnen landen. Natuurlijk ‘t is bijna stik dood getij, en waar vindt ge dan water vooral in den drogen tijd, als men met het spuien zuinig moet zijn. Hoe nu als ‘t gezondene niet het gewenschte is. Natuurlijk over 14 dagen berichten, maar intusschen zit misschien de koopman of winkelier met smart op betaling te wachten, en krijgt in plaats van geld een eindeloos geschrijf.
Wie zal nu in gemoede durven beweren dat dit vaarplan iets goeds heeft. En is het niet te betreuren dat men zulk werk durft leveren? En men geeft bij aanplakking kennis dat een nieuw vaarplan door Zijne Excellentie den Gouverneur is goedgekeurd en krachtens zijne bevelen den 10n November in werking zal treden enz. enz. Is dat niet om zich achter den Gouverneur te verschuilen en de domme menigte bang te maken en van reclames af te houden? Maar laten we nu eens nagaan hoe ontzettend door zulke handelingen de kolonie benadeeld wordt.
Coroniaan
Wordt Vervolgd
Opm Coronie.eu: Je wordt echt moe van al die berichten over de zware, moedeloze strijd van Coronianen rond de eeuwwisseling 1900 tegen de slechte verbinding met Paramaribo en Nickerie. Dan doet het pijn te lezen dat de geschiedvervalser C.F.G. Getrouw in 1946 (zie elders op de site naslagwerken, Coronie volgens C.F.G. Getrouw) schreef dat Coronianen geen contact wilden met Paramaribo en niet inzagen dat ze daardoor achterlijk bleven. Dat is niet alleen beledigend, maar bovenal een grote leugen! De betrouwbaarheid van deze man als historicus is bij ons dus tot het nulpunt gedaald. En deze grote leugen vind je terug in het boek “Dromers, doemdenkers enz” van de kippen zonder kop Van der Veen e.a. 2010. Klik hier De misleiding van Coronie, deel 2. Wij wachten al 2 jaar op hun weerwoord op de columns “de misleiding van Coronie 1 t/m 4”.