De Verliefde DC (L’histoire se répète) deel 3/3
Koloniaal Nieuws- en Advertentieblad.Anno 1927. 79ste Jaargang No. 67. 16 augustus 1927
Brieven uit Coronie.
Mijn antwoord aan vriend „Alexander.”
Coronie, 8 Augustus 1927.
Dus Amice, dezer dagen bevallen mijn Coroniebrieven U niet.
Nu! om je nu de zuivere waarheid te zeggen, my ook niet! ‘t Zou me zelfs wel wat waard wezen, ook om het belang van Coronie, dat ik zulke dingen niet behoefde te schrijven. Maar men moet de waarheid getrouw blijven, zooals u terecht opmerkt.
Toch ben ik het niet met U eens, dat we de lol van die toeren alleen mogen genieten en de menschen in de stad niet. Daar heeft toch niemand nadeel bij? Als een Hansworst zijn toeren vertoont voor een 100 menschen die zich er mee vermaken, genieten ze toch niet minder dan wanneer er nog eens 200 komen mee genieten. Neen, hier geldt niet: ‘ hoemeer zielen hoemeer vreugde; net als met deKaroebojo, als daar veel liefhebbers van komen krijg ik niks, want die is dan spoedig opgepeuzeld.
Maar uw vrees van ‘ophouden’ deel ik ook niet en ik ga U (altyd onder ons) iets vertellen wat die vrees wel zal doen verdwijnen. Er wordt op ‘t kantoor druk gestudeerd moet je weten. Ze willen daar klaar zijn voor een gewichtige gebeurtenis (welke zal je later hooren) en willen dan een lied zingen, op de zaak toepasselijk. De tekst vertel ik niet, maar het wordt gezongen op de bekende vroolijke wijze van:
„Marietje van den bakker „Is altijd wakker” enz. enz.[1]
En dat is nog niet alles, men wil er ook muziek bij hebben, doch dat moet wachten tot Gustaaf uit Nickerie overkomt want die zal in dat korps de groote trom slaan, onder strenge belofte goed uit te kyken waar hij slaat en zich niet te vergissen, een dikke buik voor de trom aan te zien. U ziet dus, Amice, dat we kans hebben hier nog reuzenlol te beleven.
In afwachting groet U intusschen,
Je vriend,
Coroniaan.
101 STE JRGNG No. 32982 Nieuwe Amsterdamsche Courant ” ALGEMEEN HANDELSBLAD, Woensdag 19 December 1928 
[1] Opmerkingen redactie Coronie.eu: de dame in de winkel heette inderdaad Marie (Gonsalves Jardin de Ponte), onderwijzeres van beroep. Haar vader, mister Gomez Gonsalves J. de P. was ook inderdaad broodbakker. De zoon, Seffie (vader van Johnny Gonsalves, de Gaulle) nam de bakkerij over, weet je nog? Marie trouwde zoals je hierboven ziet met haar Oppenheimer en ze leefden nog lang en gelukkig. De chinees A-Joen had de winkel naast het Totnesskanaal, Friendship, gekocht van mister Gomez en trouwde met diens dochter Agnes, dus de zus van Marietje van de bakker. In deze winkel speelde dit verhaal van die krolse Oppenheimer zich dus allemaal af. Zo als de ouden zongen, zo piepen de jongen, maar nu met hun mandje volgeladen.